1
Die Winterreise, Op. 89, D.911: I. Wpadajcie jak po ogień
Die Winterreise, Op. 89, D.911: II. Anteny między kominami
Die Winterreise, Op. 89, D.911: III. A może myśmy wcale
Die Winterreise, Op. 89, D.911: IV. Pęsetką wiecznych lodów
Die Winterreise, Op. 89, D.911: V. U wrót, gdzie chłodna studnia
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VI. Spod okładu arktycznego
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VII. Czy jakiś Wielki Fałszerz
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VIII. Gdy grunt się pali pod nogami
Die Winterreise, Op. 89, D.911: IX. Wyłączany telewizor
Die Winterreise, Op. 89, D.911: X. Zastyga na poboczu dodge
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XI. Myślałem, gdy świt różowiał
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XII. Poranne odśnieżanie
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIII. Mój zegarku, niepotrzebnie drwisz
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIV. Że szron siwizny w jedną noc
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XV. Białą krechą skreśla coś
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVI. Wiosny, lata i jesienie
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVII. Leciałem nad miastem, gdzie spały miliony
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVIII. A jednak, gdy zawieja
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIX. Tablico moja hojnie rozdzielcza
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XX. Stojąc na czerwonym świetle
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXI. Cmentarze samochodów
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXII. Na ten gest ciskania w nas
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXIII. Gdy świeci nam neonów blask
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXIV. Stojąc przed witryną, w jej lustrzanym tle
℗© 2018 Narodowy Instytut Fryderyka Chopina / The Fryderyk Chopin Institute
